Venerin hram u Baalbeku sakralne je namjene. Longitudinalan tlocrt pravokutnog je oblika, jer osim samog hrama koji se nalazi u gornjoj polovici uključuje i podnožje hrama s prilaznim stepenicama. Kretanje stepenicama podijeljeno je u tri dijela čime se prekida, usporava kretanje, ali se istovremeno unosi i dinamika, tj. razbija se ujednačen ritam određen visinom svake pojedine stepenice. U sagledavanju pročelja hrama, gledajući tlocrt, sudjeluje i osam stupova smještenih u dva reda neposredno ispred ulaza u celu. Većim razmakom (interkolumnijem) između drugog i trećeg stupa naglašena je središnja, to jest prilazna os. Tlocrt hrama pripada centralnom tipu, s obzirom da mu je oblik gotovo kružan. U njegovoj konstrukciji kao nosači sudjeluju cilindričan zid i korintski stupovi. Kako na fotografiji i tlocrtu nemamo podatak kakvom je gornjom granicom zatvoren prostor cele, teret u ovoj konstrukciji predstavlja vijenac. Jedini element otvaranja zida su vrata cele kroz koja ujedno u unutrašnjost dopire i svjetlo. Zid koji kontinuira oko cele raščlanjen je s pet pravilno raspoređenih polukružnih niša. Svaka je s bočnih strana uokvirena parom malih pilastara te profiliranom gredom koja prati oblik polukružno oblikovanog vrha. Gornji, završni dio zida ukrašen je girlandama. Osim nišama koje razbijaju plošnost zidnog omotača uvlačeći ritmično u njega prostor i stvarajući pri tom naglašene kontraste osvijetljenih i zatamljenih dijelova, zid je raščlanjen i plitkim istacima koji se na tlocrtu vide tek kao neznatna zadebljanja zida između niša. Nasuprot njima,s malim odmakom samostalno, slobodno u prostoru stoje korintski stupovi. Oni nose razveden vijenac koji se između stupova naglašeno povija unazad prema nišama, ponavljajući njihovo konkavno oblikovanje. Na taj način snažno pokreću prostor oko hrama, uvlačeći ga u sebe i istovremeno ga aktivirajući kao sastavni dio arhitekture. Sudeći prema tlocrtu i unutrašnjost hrama je bila raščlanjena pomoću manjih elemenata koji su simetrično u odnosu na središnju os bili grupirani u četiri grupe i prislonjeni uz zid.
Pretraži ovaj blog
Venerin hram u Baalbeku sakralne je namjene. Longitudinalan tlocrt pravokutnog je oblika, jer osim samog hrama koji se nalazi u gornjoj polovici uključuje i podnožje hrama s prilaznim stepenicama. Kretanje stepenicama podijeljeno je u tri dijela čime se prekida, usporava kretanje, ali se istovremeno unosi i dinamika, tj. razbija se ujednačen ritam određen visinom svake pojedine stepenice. U sagledavanju pročelja hrama, gledajući tlocrt, sudjeluje i osam stupova smještenih u dva reda neposredno ispred ulaza u celu. Većim razmakom (interkolumnijem) između drugog i trećeg stupa naglašena je središnja, to jest prilazna os. Tlocrt hrama pripada centralnom tipu, s obzirom da mu je oblik gotovo kružan. U njegovoj konstrukciji kao nosači sudjeluju cilindričan zid i korintski stupovi. Kako na fotografiji i tlocrtu nemamo podatak kakvom je gornjom granicom zatvoren prostor cele, teret u ovoj konstrukciji predstavlja vijenac. Jedini element otvaranja zida su vrata cele kroz koja ujedno u unutrašnjost dopire i svjetlo. Zid koji kontinuira oko cele raščlanjen je s pet pravilno raspoređenih polukružnih niša. Svaka je s bočnih strana uokvirena parom malih pilastara te profiliranom gredom koja prati oblik polukružno oblikovanog vrha. Gornji, završni dio zida ukrašen je girlandama. Osim nišama koje razbijaju plošnost zidnog omotača uvlačeći ritmično u njega prostor i stvarajući pri tom naglašene kontraste osvijetljenih i zatamljenih dijelova, zid je raščlanjen i plitkim istacima koji se na tlocrtu vide tek kao neznatna zadebljanja zida između niša. Nasuprot njima,s malim odmakom samostalno, slobodno u prostoru stoje korintski stupovi. Oni nose razveden vijenac koji se između stupova naglašeno povija unazad prema nišama, ponavljajući njihovo konkavno oblikovanje. Na taj način snažno pokreću prostor oko hrama, uvlačeći ga u sebe i istovremeno ga aktivirajući kao sastavni dio arhitekture. Sudeći prema tlocrtu i unutrašnjost hrama je bila raščlanjena pomoću manjih elemenata koji su simetrično u odnosu na središnju os bili grupirani u četiri grupe i prislonjeni uz zid.